Skip to content

Support Our Website

Funding is essential to keep our community online, secure, and up-to-date.

Buy Me A Coffee

Ricky

By Piekje

Story Categories:

Story Tags:

Views: 3,439 | Likes: +4

RICKY

 

Voordat Ricky de massage startte, stelde ze een ongebruikelijke vraag. “Zijn er nog speciale plekjes waar je aangeraakt wil worden?

Even stop ik met ademen … “Mijn haar, ik vind ’t heel fijn als je met mijn haar aanraakt, dus niet mijn hoofd maar mijn haar. Ermee spelen … en zo ..”

“En zo?”

“Ja maar …”

“Ja maar betekent eigenlijk Nee hè. Dus je wil het niet, of wil je ‘t niet vertellen? Je hoeft niet bang te zijn dat ik iets raar vind hoor.”

“Ik heb dit nog niet zo vaak gedeeld met iemand en de keren dat ik het deed leverde niet meer op dan een reactie zo van – ik heb je aangehoord, voor kennis aangenomen – en ik wist me dan achteraf geen raad. “

“Jouw keuze hoor, maar als je het niet wil delen – wat ik overigens prima vind – dan weet je in ieder geval dat het je niets oplevert.”

“Goed dan. Maar voel je nergens toe verplicht hè.”

“Nee hoor, maar uhh mag ik dat ook zelf bepalen?”

“Ja natuurlijk.”

“Nou mijn haar is eigenlijk mijn meest sensuele zone en dat gaat verder dan alleen aanraken. Al heb ik de laatste tijd meer het idee dat wat ik met mijn haar heb ’n soort symbool of substituut is voor wat me dwars zit en ik mis in leven. Ik heb moeite met loslaten en voluit leven. Net als in real life waarin ik steeds meer aan het twijfelen over alles en nog wat – denk ik, zal ik het nog langer laten groeien of afknippen? Maar dan als een ritueel samen met en door iemand waar ik de juiste energie bij voel, waar ik me aan over durf te geven en vooral die zich kan inleven in wat ik bedoel. Géén kapster, wel een vrouw die me enigszins overreedt om het te mogen knippen zoals zij dat wil. Die me overtuigt dat het ‘goed’ is en vraagt of ik me helemaal overgeef, de controle loslaat en zij dan mijn haar knipt met tederheid,  aandacht en vooral liefdevol zoals in een Tantrische massage. Heel langzaam en heel close.

“Mooi ritueel. Ik kan er me wel wat bij voorstellen. Loop je daar al lang mee in je ziel?”

“Ja al een behoorlijke poos.”

“Nooit iets mee gedaan?”

“Valt niet mee om iemand te vinden die er in meegaat zoals ik het net beschreef, helaas. Heb wel een keertje een poging gedaan. Met alle goede wil die zij had, werd het toch meer een toneelstukje dan wat anders. Ze focuste eerst vooral op het erotisch aspect – dat zit er ook in – en daarna op het netjes knippen. Was voor mij niet wat ik een ritueel zou noemen.”

“Wat wil je vragen aan me?”

“Hoe bedoel je?”

“Wil je dat ik je haar knip?”

“Als ik daar ja op zou zeggen, zou ik bang zijn om afgewezen te worden.”

“Maar je zegt geen Ja ….. en erom vragen doe je ook niet … Zo krijg je niet wat je wil, of wel soms?”

“Oké, Ja dan.”

“Kijk ik wil met alle plezier dit doen met je alleen moet je je wel realiseren dat ik geen kapster ben. Hoewel ik een jaartje op de kappersschool heb gezeten. Stel dat ik er veel teveel afknip of dat het er niet uitziet en je het bij de kapper nog korter moet laten knippen of erger noch … en duurt ’t echt wel een jaar misschien eer je het weer op lengte hebt.”

“Is dat een dreigement of is dat een belofte?”

“Er is maar één manier om daar achter te komen. Misschien toch té spannend om alle controle los te laten? Je hoeft het maar te vragen hoor … loop ik even naar beneden voor een schaar .. en zo … Dus vraag maar …”

“Wil je mijn haar knippen?”

“Ben zo terug.”

Met een big smile loopt ze de trap af en is in no time terug met een grote etui, die ze zonder pardon omkeert zodat de inhoud naast ons valt. Kammetjes, scharen en een – slik – tondeuse.

Ze neemt de schaar in haar hand en met de andere pakt ze een grote pluk vast bij mijn oren.

“Weet je het heel zeker? Als ik eenmaal de schaar erin zet, dan doe ik het goed. Ik ben niet zo van de kleine hapjes, uhh knipjes. Dus niet schrikken he.

Ik wil gewoon zeker weten dat je het wil, want zeker als ik eenmaal met de tondeuse begin, dan is er helemaal geen weg meer terug. Je krijgt er vast een hoop commentaar op enne …. Duurt zeker een jaar eer het weer op deze lengte is. Realiseer je je dat?”

“Realiseren? Ja, maar ik probeer er niet aan te denken, anders chicken ik out.”

“Dat mag hoor, geen schande. Dus ….?”

“Ik geeft me helemaal aan je over.”

“Oké, ik wilde weten of je wel zeker was. Goed dan gaat er alles af! Ik vind kaal niet zo’n fijn woord, maar dat word je wel. Als je me nu letterlijk vraagt – wil je mijn haar helemaal afscheren – dan geef je me groen licht.”

“Ik wil graag dat je mijn haar er helemaal afknipt, scheert … zoals jij wil.”

Ik had deze zin nog niet afgemaakt of de schaar sloot zich met een knarsend geluid, even boven mijn oren. Een grote lok van meer dan tien centimeter viel omlaag. We lieten beiden een zucht, als van opluchting dat we begonnen waren. Ze gaf me een kleine zachte kus op mijn voorhoofd en pakte de volgende lok, boven mijn andere oor. Dit was geen speelsheid maar duidelijk een missie voor haar.  Het enige wat de stilte in de minuten daarna nog doorbrak was het geluid van de schaar.  Grijze lokken dwarrelden omlaag in onze schoot en daarnaast.

“Ik kan nog stoppen hoor, enkel de zijkanten zijn nu kort, nou ja … nog steeds tot aan je oren.”

 

Ik antwoordde niet en het leek alsof ze dat ook niet verwachtte, althans ze wachtte niet. Pakte achter elkaar grote plukken op mijn voorhoofd en bovenop en knipte die af beneden de vingers waar ze de lokken mee vasthield. Korter kon bijna niet, in ieder geval niet met de schaar.

Opmerkelijk genoeg  had ze achterzijde van mijn hoofd nog totaal niet beroerd.

Ze rekte haar arm uit naar de tondeuse. Duwde zachtjes mijn hoofd omlaag en naar voren, zodat het op haar borsten rustte. Heel lang speelde ze met het haar vingers met mijn haar op mijn achterhoofd en nek. Tot de stilte werd verstoord door een luid zoemend geluid dat eerst een klein stukje in mijn nek omhoog ging en daarna stopte. Onbewust ging ik wat meer rechtop zitten en zag hoe ze de kam van de tondeuse haalde.

“Wel helemaal he ..” sprak ze zichzelf corrigerend toe terwijl ze de opzetkam van het apparaat haalde.

Ze bracht mijn hoofd weer op haar buste en deze keer voelde ik de koude tondeuse uit mijn nek, langzaam maar met passie helemaal naar mijn kruin gaan. Ik voelde gewoon een spoor … zonder haar. Alsof dat niet genoeg was, ging ze met haar hand over de getrokken baan en ik veegde de losse haartjes weg.

Voor ik het wist had ze de hele achterzijde zo gedaan. Oh mijn god wat had ik gedaan.

Ze hielp met weer wat rechterop en keek me indringend aan. Het was haar niet ontgaan dat ik heel erg opgewonden was. Ik merkte op dat zij daar onder nat was geworden. Ze wiebelde wat heen en op en neer en liet haar yoni over mijn lingam schuiven. We waren nu één en omklemden elkaar. Hetgeen niet verhinderde dat ze de tondeuse weer nam en dit keer midden op mijn voorhoofd zette en stil hield.  Als een kabbelend beekje bewogen we in elkaar, totdat ik het bijna niet meer hield. Op dat moment duwde ze de tondeuse naar achter en kon ik niet anders dan de volle lading in haar spuiten. Snel en met kracht, alsof het nu een soort van straf werd, scheerde ze de voorzijde en zijkanten helemaal kaal. Om daarna de tondeuse achteloos te laten zakken, met een diep zucht, zo van “klaar”. Mijn tranen kon ik niet bedwingen en zette haar ook aan het huilen. Zeker een kwartier zaten we daar ineen terwijl ze zachtjes over mijn hoofd streelde en we nu en dan kusten.

Ze richtte zich op, pakte de schaar en legde die in mijn hand… “ … en nu ik”.

 

1 response to “Ricky”

Leave a Reply